Libros infantiles de poemas
Filtrar
Cerrar
Quen nada baixo os icebergs? Quen oulea nas pólas dos bidueiros? Quen fai tremer o chan coas súas pisadas? Quen axexa dende as alturas a nevada tundra? Quen se agocha detrás dos argazos? E quen xoga cos cabaliños de mar?
Catro exercicios de relaxación, con palabras e movementos, que axudan a acougar os nenos e ao seu benestar.
Animais, elementos da natureza, froitas, xoguetes, materiais para a escola, profesións, contos tradicionais e festas escolares. Entre estas oito seccións repártese o cento de ocorrentes adiviñas que completan este libro.
Tu ets tu i jo soc jo. Som iguals en algunes coses, però també diferents en d’altres.
Una divertida celebració d’un munt de detalls curiosos que ens converteixen a cada un de nosaltres en el que som.
A Paulo e a Antía encántalles estar xuntos e descubrir o mundo mentres conviven: xogan, báñanse, saen de excursión ao campo e á granxa, van á praia, ao zoo, ao circo... En cada un deses sitios gozarán de cousas que xa coñecían e das súas novas descubertas.
Mirar el món des d’una finestra és una manera atraient i divertida d’observar les històries i els tràfecs de les persones i dels llocs amb els quals convivim. Una finestra és un marc ideal per a descobrir de forma poètica la vida que ens envolta.
As parellas de animais deste libro poden parecer diferentes, pero comparten detalles que os achegan: longos pescozos, cores semellantes, viven no mesmo espazo, f
T’agrada cantar, ballar i jugar? Amb aquests poemes ho podràs fer alhora que t’endinsaràs en el meravellós món de les paraules. Els primers poemes són una porta ampla i oberta per a acompanyarels més menuts pels camins que porten a la màgia de la poesia.
A Paulo e a Antía encántalles estar xuntos e descubrir o mundo mentres conviven: xogan, báñanse, saen de excursión ao campo e á granxa, van á praia, ao zoo, ao circo... En cada un deses sitios gozarán de cousas que xa coñecían e das súas novas descubertas.
Se vas a unha sociedade protectora de animais e ves unha cría de diplodoco que ten cara de tristura, é lóxico que che entren ganas de acollela.
