Libro y álbum ilustrado infantil

Suíza, 1976. Terror no val! Un gatominable monstro das neves atemoriza a aldea de Appenzell. Na compaña da súa amiga a ratiña Magali, Gatlock non dubida en emprender a busca desa misteriosa criatura…

A quen non lle gustaría voar? Pois Sansón Lamparte, o protagonista desta historia, sabe facelo ás mil marabillas. Algo bastante normal, diredes vós, se naces nun circo,a túa nai é trapecista e o teu pai un deses arrichados artistas aos que lle chaman homes-bala.

O pequeno Sherlock Tóupez e os seus amigos son capaces de resolver calquera misterio. Desta vez, namentres xogan á lebrescura, Rufino métese nunha gruta escura e perigosa. Ninguén sabe onde está, pasa o tempo e non aparece... Darán atopado o seu amigo? Interior impreso en letra ligada.

Palacio de Schönbrunn, Austria, 1763.
Xoubas, desapareceu o colar da raíña Lisbeth! Gatlock ten só unhas horas para esclarecer o misterio. Canda os seus amigos os paxaros, os cans e o cachourizo, Gatlock non dubidará en lanzarse tras a pista do ladrón.

Nun peto do seu anorak, Zoe garda un segredo tan pequeno que cabería no corazón dunha mazá, pero é tan importante que non lle deixa durmir. Non llo pode contar a ninguén, e iso resúltalle dificilísimo. Será quen de aguantar?

Tomás non sae nunca á rúa. Fóra da seguridade do fogar axexan os perigos; todo lle resulta inestable. Só nas horas en que se sente máis consolado, atrévese a observar dende a fiestra a vida activa do seu barrio. E un deses días advirte que chegaron novos veciños.

É de supoñer que nunha vila que se chame Lemoito exista unha biblioteca engaiolante á que acoden moitos nenos e nenas. O que resulta máis difícil de imaxinar é que nesa biblioteca viva un libro que pasa os días contristado no seu andel. Iso non se pode nin imaxinar.

Cando o bo de Filippo Lettera descubriu aquela rata que asomaba os bigotes pola rañura dunha caixa do correo, pouco podía imaxinar que tan só se trataba da primeira das miles e miles que ían tomar Nilemah (con hache tras do a) ata o punto de volver a vila do revés. Pero para todo hai solución.

Era unha vez unha nena que undía coñeceu unha raposa. Ou eraunha vez unha raposa que un díacoñeceu unha nena. Si, se cadraeran moi distintas. E, aínda así,decidiron achegarse unha á outra.Pasaron semanas e meses enteirosxuntas. Debuxaron, leron exogaron.

Chove a caldeiros e semella que a tarde vai ser moi aburrida. Cada habitante da fraga pasa o día dun xeito diferente. Porque unha tarde gris pode ser estupenda.